tekst według śpiewnika Mioduszewskiego
- Gdy się Chrystus rodzi i na świat przychodzi, * ciemna noc w jasności promienistej brodzi. * Aniołowie się radują, pod niebiosy wyśpiewują: „Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo!”.
- Mówią do pasterzy, którzy trzód swych strzegli, * aby do Betlejem czym prędzej pobiegli, * bo się narodził Zbawiciel, * wszego świata Odkupiciel. „Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo!”.
- „O niebieskie Duchy i posłowie nieba, * powiedzcież wyraźniej, co nam czynić trzeba. * Bo my nic nie pojmujemy, * ledwo od strachu żyjemy”. „Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo!”.
- „Idźcież do Betlejem, gdzie Dziecię zrodzone, * w pieluszki powite, w żłobie położone. * Oddajcie Mu pokłon boski, * On osłodzi wasze troski”. „Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo!”.
- A gdy pastuszkowie wszystko zrozumieli, * zaraz do Betlejem śpieszno pobieżeli * i zupełnie tak zastali, * jak anieli im zeznali. „Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo!”.
- A stanąwszy w miejscu pełni zadumienia, * iż się Bóg tak zniżył do swego stworzenia, * padli przed Nim na kolana * i uczcili swego Pana. „Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo!”.
- Wreszcie kiedy pokłon Panu już oddali, * z wielką wesołością do swych trzód wracali, * że się stali być godnymi * Boga widzieć na tej ziemi. „Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo!”.