Jeden chleb

Jeden chleb

Print Friendly, PDF & Email

tekst: ks. Stanisław Ziemiański
melodia: ks. Stanisław Ziemiański

  1. Jeden chleb co zmienia się w Chrystusa Ciało, * z wielu ziaren pszenicznych się rodzi. * Jedno wino, co się Krwią Chrystusa stało, * z soku wielu winnych gron pochodzi. * Jak ten chleb, co złączył złote ziarna, * tak niech miłość złączy nas ofiarna. * Jak ten kielich łączy kropel wiele, * tak nas, Chryste, w swoim złącz Kościele.
  2. O Pasterzu, zgromadź w jednej swej owczarni * zabłąkane owce, które giną. * W jeden Kościół zbierz na nowo i przygarnij, * byśmy jedną stali się rodziną. * Na ramiona swoje weź, o Panie, * tych, co sami wrócić już nie mogą! * Niechaj zjednoczenia cud się stanie, * prowadź nas ku niebu wspólną drogą!

💡 Ciekawostka

Współcześnie funkcjonują dwie wersje tej pieśni. Różnica dotyczy odmiennej interpretacji części tekstu i – w konsekwencji – drobnej modyfikacji melodii zwrotki. Chodzi o część tekstu zaczynającą się słowami Jak ten chleb, co złączył złote ziarna, która funkcjonuje jako refren tej pieśni.

Pierwotnie ks. Stanisław Ziemiański, autor tekstu i melodii, skomponował pieśń, składającą się z dwóch zwrotek – w takiej formie, jaką można znaleźć w naszym śpiewniku. Drugi wariant – 3 zwrotki z refrenem – rozpowszechnił się poprzez publikację błędnej wersji pieśni jednym z wydań śpiewnika Siedleckiego.

Wybór wersji pieśni bez refrenu, a więc składającej się z dwóch zwrotek, na pewno uzasadnia tekst pieśni, czyli swoista puenta znajdująca się w słowach niechaj zjednoczenia cud się stanie, prowadź nas ku niebu wspólną drogą. Warto też zwrócić uwagę na konstrukcję tekstu, a dokładnie ilość sylab w kolejnych wersach:

Zwrotka 1Zwrotka 2Ilość sylab
Jeden chleb co zmienia się w Chrystusa CiałoO Pasterzu, zgromadź w jednej swej owczarni12
z wielu ziaren pszenicznych się rodzi.zabłąkane owce, które giną.10
Jedno wino, co się Krwią Chrystusa stałoW jeden Kościół zbierz na nowo i przygarnij,12
z soku wielu winnych gron pochodzi.byśmy jedną stali się rodziną.10
Jak ten chleb, co złączył złote ziarna,Na ramiona swoje weź, o Panie,10
tak niech miłość złączy nas ofiarna.tych, co sami wrócić już nie mogą!10
Jak ten kielich łączy kropel wiele,Niechaj zjednoczenia cud się stanie,10
tak nas, Chryste, w swoim złącz Kościele.prowadź nas ku niebu wspólną drogą!10

Dokładnie taki sam układ sylab można odnaleźć w drugiej zwrotce, jeśli potraktujemy ją jako całość. Ale układ trzech zwrotek z refrenem już nie pasuje. Widzicie to? Spróbujmy teraz zagrać, albo zaśpiewać drugą część drugiej zwrotki jako trzecią zwrotkę:

Pozostawiamy te przemyślenia w charakterze ciekawostki.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *